De grote getallen-wedstrijd wordt vanochtend gewonnen door dit newsitem: “IMF
Sees European Banks Facing $4.5 Trillion Sell-Off – The International
Monetary Fund said European banks may need to sell as much as $4.5 trillion
in assets through 2013 if policy makers fall short of pledges to stem the
fiscal crisis, up 18 percent from its April estimate. […] In April, the IMF
forecast asset sales of $3.8 trillion in a “weak policies scenario.” Since
then, policy makers’ delay in taking decisions to solve the crisis worsened
funding pressures while the relief provided by the ECB’s program of
unlimited three-year loans faded.”
Hoeveel is 4,5 biljoen? Nou, het is moeilijk je zo’n groot getal voor te
stellen, maar het is ongeveer 6 procent van het bruto
binnenlands product van alle landen ter wereld samen. Dat lijkt veel,
maar het effect op de groei is niet rechtstreeks: tegenover de verkoop van
de banken zal een koop van de tegenpartijen staan. Het is wel het zoveelste
teken dat het vertrouwen in de banken nog niet hersteld is.
Commentaar in het FD
En het is de zoveelste aanklacht tegen het staande beleid in Europa. Dat er
nog een hoop moet gebeuren om de perceptie te veranderen blijkt vandaag uit
het FD-hoofdcommentaar van vandaag: “Te
gemakkelijk“. Het is een reactie op de recente rapporten en kritiek van
het IMF.
In het commentaar wijst de redactie ten eerste op het succesvolle exportmodel
van Duitsland als argument tegen een ruim begrotingsbeleid. Maar het
probleem van de crisis was en is een wereldwijde vraagterugval, dus zolang
we niet voldoende naar de maan kunnen exporteren is de oproep ‘exporteer
jezelf maar uit de ellende’ onzinnig.
Vervolgens wordt gezegd: “Het IMF gaat met dit advies ook voorbij aan de
noodzaak de staatsfinanciën weer op orde te brengen.” Dat is verbazend,
gezien er zeer specifiek over staatsfinanciën wordt gesproken in het
IMF-rapport getiteld “Coping
with High Debt and Sluggish Growth” waarin een apart deel specifiek gaat
over “Chapter 3. The Good, the Bad, and the Ugly: 100 Years of Dealing with
Public Debt Overhangs”.
Het Duitse geloof
Waarom het FD-commentaar wijst naar de noodzaak om in Nederland en Duitsland
inspanningen te moeten leveren om ‘begrotingstekort en staatsschuld terug te
dringen’ is onduidelijk – het gevoel voor verhoudingen is wel duidelijk
zoek. Waarom niet ook even aanstippen dat het Duitsland en Nederland zijn
die inderdaad een handelsoverschot hebben? En dat die (te) grote
overschotten onderdeel van het probleem zijn (hier
al vaker besproken) wordt ook niet vermeld.
De conclusie is een advies van het IMF om in de huidige situatie niet te rap
te bezuinigen onterecht zou zijn. Want: “De afbouw van te hoge
staatsschulden moet een keer plaatsvinden. Ook al doet het pijn, uitstel
lost het probleem niet op.” Deze conclusie lijkt me niet gebaseerd op een
andere interpretatie van de feiten dan het IMF doet. Nee, de conclusie lijkt
me een typische geloofsuiting. Het Duitse geloof namelijk, dat schuld altijd
slecht is. Precies dus het geloof dat de crisis laat doorgaan en verergeren.
Zelfs de ECB waarschuwt: “European
Governments Must Monitor Austerity's Impact On Growth - European
governments should carefully monitor budget-cutting plans to make sure they
don't undermine economic growth too much, although some countries have no
choice but to urgently push through deep cuts, European Central Bank
officials said Wednesday.”
Reactie in de trant van het FD-commentaar: ‘het ECB gaat voorbij aan de
noodzaak de staatsfinanciën weer op orde te brengen. De schuldenberg moet
kleiner gemaakt worden!’ Zo’n commentaar is pas ‘te gemakkelijk’. En het
past het enige gespecialiseerde financiële dagblad dat we hebben niet om met
dergelijke idées reçue te komen.
Jacob Jurg is verbonden aan AFS en
verantwoordelijk voor nieuws en research. De informatie in deze column bevat
geen individueel beleggingsadvies of aanbeveling tot het doen van bepaalde
beleggingen.
Volg de markten op Z24 Beurs
Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl